مقایسه علائم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و دموگرافیک در کودکان مبتلا به عفونت حاد دستگاه تنفس تحتانی با ویروس سنسیشیال تنفسی و متاپنوموویروس انسانی

زمینه و هدف: عوامل ویروسی مختلفی در ایجاد بیماری های تنفسی تحتانی کودکان مطرح می باشند و علائم بالینی ناشی از آن ها تقریباً یکسان می باشد. شناسایی این عوامل جهت برخورد مناسب درمانی با این بیماران حائز اهمیت می باشد. با توجه به اینکه متاپنوموویروس انسانی (human meta-pneumovirus (hmpv)) از ویروس های جدیداً مطرح شده در کودکان است و در بیماران با مشکلات زمینه ای عوارضی مانند rsv می دهد، لذا در این مطالعه به بررسی علائم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و دموگرافیک کودکان مبتلا به این عفونت تنفسی با ویروس های فوق پرداخته شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی (cross sectional) از نمونه سواب تنفسی به دست آمده از کودکان زیر 5 سال مبتلا به عفونت تنفسی تحتانی حاد بستری در بیمارستان حضرت علی اصغر تهران طی سال های 1388 تا 1391، که جهت تشخیص عوامل عفونی گرفته شده، با استفاده از روش (reverse transcriptase polymerase chain reaction (rt-pcr ) نوع ویروس تعیین گردیده و به همراه اطلاعات بالینی بیمار، اطلاعات اپیدمیولوژیک، یافته های رادیولوژیک، خصوصیات زمینه ای قبلی و سایر موارد، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقادیر احتمال کمتر از 05/0 در بررسی ها از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.  یافته ها: تعداد 32 بیمار با متوسط سنی (98/14 ±)31/14 ماه وارد مطالعه شدند. تعداد 9 نفر از بیماران مبتلا به hmpv و تعداد 23 نفر به rsv مبتلا بودند. اختلاف سنی دو گروه به لحاظ آماری معنی دار بوده و متوسط سن در بیماران مبتلا به rsv پایین تر بود (026/0p=). 18 بیمار (2/56%) مؤنث و 14 بیمار (8/43%) جنسیت مذکر داشتند. از میان یافته های آزمایشگاهی تنها تعداد لنفوسیت های خونی بین دو گروه اختلاف داشت بود (02/0p=).). از میان یافته های بالینی بیماران، تمامی 23 بیمار مبتلا بهrsv   (100%) در معاینه بالینی سرفه داشتند درحالی که 7 نفر (8/77%) از مبتلایان به hmpv از سرفه شکایت داشتند بود (020/0p=). میانگین درجه حرارت بیماران و نیز میانگین درجه حرارت ماکزیمم در دو گروه با هم اختلاف آماری معنی داری را نشان می داد (به ترتیب 015/0p= و 007/0p=). سایر یافته های بالینی، یافته های معاینه ریوی و نیز یافته های رادیوگرافی قفسه سینه میان دو گروه مبتلایان hmpv و rsv تفاوت معناداری نداشت. تمامی بیماران rsv (100%) بهبودی کامل داشتند درحالی که دو بیمار (2/22%) مبتلا به hmpv فوت شدند. نتیجه گیری: توجه به یافته های بالینی و دموگرافیک و نیز یافته های موجود در شرح حال بیماران، در تشخیص و تمایز بیماران مبتلا به دو ویروس hmpv و rsv در کنار استفاده از روش های مختلف از جایگاه ویژه ای برخوردار است. مطالعات آینده باید با در نظر گرفتن جامعه آماری وسیع تر در جهت توضیح هرچه دقیق تر این تفاوت ها برآیند.